It is nice and warm

Na maandag ochtend om Nederlandse tijd al achterlijk vroeg opgestaan te zijn om naar Brussel te vertrekken is mijn Belize avontuur dus echt begonnen! Om half 7 waren we op Brussel airport waar we tot 7 uur moesten wachten tot we onze zware backpacks konden inchecken. Daarna met mijn ouders nog even koffie (ik dus chocolademelk) bij de Starbucks gedronken en toen afscheid van pap en mam genomen. Daar gingen we dan, door de douane en bij de Gates waar we natuurlijk al heel vroeg waren nog even wachten op het vliegtuig. Het vliegtuig vertrok om 10 uur en door de gunstige weersomstandigheden deed het er maar 7,5 uur over naar New York dus hadden we een uurtje extra om daar te kunnen overstappen. Nadat we in een lange rij gestaan hadden om NY in te komen waren we dan toch toegelaten (+ de eerste stempel in mijn paspoort!) en konden we door om onze bagage op te halen om die later weer op de volgende band te droppen en weer door de douane te gaan. Op naar de vlucht naar Miami. Die viel mee, maar 2,5 uur! We hadden eigenlijk bedacht dat we geen hotel zouden nemen in Miami maar dat hebben we toch maar gedaan, aangezien we zo moe waren en er op het vliegveld zelf niks te beleven was. Dus na een veel te duur nachtje maar wel heerlijk gedoucht en geslapen konden we verder naar Belize vliegen! 2 uurtjes later was het dan zo ver, klein vliegtuigje dus met een trap het vliegtuig uit en BAM daar kwam de warmte ons tegemoet.
Daar weer langs de autoriteiten om toestemming tot het land te krijgen, we moeten elke maand naar de hoofdstad om het weer te verlengen.. maar het scheelt dat het niet zo ver van hier is!
Uit het vliegveld gekomen wij rond kijken, tot er iemand naar ons toe kwam lopen met een Western Dairies blouse aan. Fijn die kwam ons dus ophalen. Na ongeveer 2 uurtjes rijden, in de pick up truck van het bedrijf (jeetje wat zijn die dingen hoog om in te klimmen!), kwamen we dan in Spanish Lookout aan. Ziet er heel anders uit als Belize zelf.. In het land zijn veel oude huisjes, beetje vervallen. In Spanish lookout ziet over het algemeen alles er erg netjes en verzorgd uit! We zijn met Bernard (de man die ons van het vliegtuig haalde) naar het plaatselijke restaurant geweest.. dit ligt in de plaatselijke winkel.. beetje apart want in die winkel verkopen ze dus ook alles! Van electronica tot ballen tot geweren tot muziekinstrumenten tot make up etc. Na best lekker gegeten te hebben mochten we kiezen of we eerst even de tassen naar onze verblijfplaats (een kamer met badkamer in het huis van Bernard) wouden brengen en douchen of gelijk naar het werk wouden gaan. Nou toch dan maar eerst even tassen wegbrengen en douchen.. was wel lekker! Het huis van Bernard is echt super mooi! Ze wonen hier pas 2,5 jaar en hebben het helemaal zelf ontworpen. Elk gezin heeft hier minimaal 5 kinderen dus het is een drukke boel maar wel gezellig!
Na het douchen en andere kleren aan te trekken, een spijkerbroek.. heerlijk als het 35 graden celcius buiten is.. maar ja we gingen gelijk al naar het bedrijf voor een eerste tour dus dan moet je een lange broek aan. Dus met de auto naar het bedrijf, wat eigenlijk om de hoek ligt maar ja als het zo warm is en met de heuvels die ze hier hebben is lopen niet echt relaxt! Daar aangekomen hebben we eerst een aantal mensen leren kennen, zoals Ronny tweede manager(die onze mail contact persoon was) en Danny de labtechnican/ Quality control manager. Deze mensen hebben hier allemaal geen opleiding voor gedaan, ze hebben het geleerd door de ervaring die ze daar zelf op gedaan hebben. Geld voor opleidingen te volgen is er namelijk niet. Daarna kregen we dus de rondleiding door de productie welke er best netjes uit ziet voor de staat waarvan de rest van het bedrijf is en de vaardigheid van de werknemers, wel is het echt bizar dat ze zoveel verschillende producten produceren. Ze moeten hier echter wel want de producten worden alleen in Belize zelf verkocht dus specialiseren op één of twee producten is niet voldoende om rond te komen.
Daarna heeft Ronny ons mee genomen naar de winkel van zijn vader waar ze ook telefoons hebben, ik had al een prepaid simkaart gekregen op het bedrijf van Henri (de productieleider) die er twee had en die andere toch nooit gebruikt. Helaas konden we daar geen simkaart voor Laura krijgen dus die wordt als het goed is vandaag voor haar gehaald in San Ignacio (de grotere plaats hier in de buurt). Mijn belize nummer is: +501 6272307 dus daar ben ik bereikbaar op.. maar natuurlijk alleen als het echt belangrijk is! Daarna weer terug naar het bedrijf en nog even wachten tot het weer tijd was om te gaan voor het avondeten (wat iedereen hier supper heet). Voor het avondeten gingen we met Bernhard bij zijn gehele familie eten, ze hebben namelijk 2x per maand een avond met de hele familie en dat was toevallig precies onze eerste dag. Was erg bizar want het overgrootte deel van Bernhards familie is nog veel conservatiever als hij en zijn gezin zelf. De meeste mensen durfden in het begin niet echt tegen ons te praten maar uiteindelijk zijn er toch wel mensen die tegen ons gingen praten. Tegen elkaar bespreken ze alles in het plat deutsch wat voor ons echt niet te verstaan is.. ja sommige worden of korte zinnetjes kan je nog wat van maken..
Ook waren we uitgenodigd voor de volleybal met de jeugd van de andere kerk (er zijn hier 3 kerken.. 1 heel erg conservatieve.. ze hebben daar een naam voor hier maar die weet ik niet meer, en 2 iets minder conservatieve.. wat daar nou het verschil tussen is, is mij ook nog niet duidelijk) Dus werden we door Ronny opgehaald bij de familie van Bernhard om mee te gaan naar de volleybal. Dat was erg gezellig en veel nieuwe mensen van onze leeftijd ontmoet. Echter zijn een hoop mensen van onze leeftijd al getrouwd hier dus dat is wel echt bizar. Mensen trouwen hier rond hun 18e/20e.
Na de volleybal werd er een gebed gedaan, in de cirkel van de jeugd. We moesten dus met alle mensen in een cirkel gedaan en dan begon de jeugdleider met spreken en mochten er daarna 4 vrijwilligers het gebed doen. Bizar om zo iets mee te maken, maar het heeft ook wel wat. Daarna heeft Ronny ons weer naar het huis van Bernhard gebracht waar wij nu dus ook wonen, zodat we eindelijk konden gaan slapen! Want het was echt een hele lange dag!

Vanmorgen stond de wekker alweer om half 7 omdat we om half 8 zouden vertrekken naar het bedrijf, zodat we met Bernhard mee konden rijden. Helaas was ik al om 4 uur wakker, maar dat zal de jetlag wel zijn.. Om half 7 eruit en toen even lekker douchen, wat hier trouwens niet koud hoeft!! :) Op het bedrijf aangekomen moesten we even wachten tot Danny ons kwam halen omdat we daarna door gingen spreken wat nou precies het idee is wat wij gaan doen. Het kwam er op neer dat hij nog bezig is met een werkschema voor ons maken en dat we vandaag nog vrij waren om rond te lopen op het bedrijf en kijken wat we wouden doen. Toen was het tijd voor ontbijt, een breakfast burrito ( tortilla met ei, spek, kaas en heel klein beetje groene paprika).. Wij heel dapper allebei een hele burrito naar binnen gewerkt maar dat is nou niet echt wat voor ons. Morgen gaan we denk gewoon voor een bakje yoghurt, dat is het fijne van een zuivelfabriek!
Na het ontbijt gingen we met Bernhard naar de bank om daar eindelijk maar is zelf Belize Dollars te halen want die hadden we nog niet, en even naar een kleding zaakje want we moeten dus op t bedrijf een spijkerbroek aan en Laura had er maar 1tje mee genomen uit NL. Na de gelukkig geslaagde shopactie weer terug naar het bedrijf om daar nog even zelf rond te lopen in de productie, eerst maar naar de ijsruimte want daar is het lekker koud! Ze waren ook op dat moment in de melkafvul ruimte aan het testen met het nieuwste product (UHT melk) voor het is af te vullen in de daar voor bestemde zakjes, dit was ook best interessant om te zien want de melk ging zo’n beetje door de hele ruimte heen.. nog niet helemaal geslaagd dus! Na ongeveer een uurtje door de productie gelopen hebben waren we daar ook wel weer klaar mee dus na nog even wacht was het dan eindelijk 12 uur, dus weer naar Bernhard om weer met hem mee naar huis te rijden voor de lunch. Heel lief zijn vrouw had speciaal voor ons aardappelpuree en gehaktballetjes gemaakt :) ze eten hier zowiezo 2x per dag warm en als ze ’s morgens een burrito eten dus eigenlijk 3x.
Na het eten hadden we besloten dat we vanmiddag niet weer naar het bedrijf hoeven want we kunnen daar nu toch nog niks doen en we zijn wel nogal moe dus nu even relaxt achter de laptop, even met pap, mam en Louise geskypt en wat mensen van thuis gesproken via fb chat.
Nu is het plan om even een ijsje te gaan halen bij WD (het bedrijf waar we dus ook stage lopen) want we hebben nog helemaal geen ijsje op! We willen er heen gaan lopen, maar dan wel in korte broek want in spijkerbroek is dat veel te heet. We hebben eigenlijk nog bijna geen foto’s gemaakt dus ik zal proberen eraan te denken om foto’s te maken en ze dan ook posten.
Sorry voor het hele lange verhaal, volgens mij ben ik nog steeds dingen vergeten.. maar we maken dus echt heel veel mee!

Liefs Marije en de groetjes van Laura